Jan Matejko

Choć od wczesnej młodości wykazywał duży talent w dziedzinie rysunku, miał ogólne trudności w nauce i… problemy ze wzrokiem. Na szczęście jego talent artystyczny został szybko dostrzeżony, dzięki czemu rozpoczął naukę w szkole o kierunku artystycznym, a następnie kontynuował ją w Monachium.

Przez całe swoje życie był związany ze Szkołą Sztuk Pięknych w Krakowie: jako student, nauczyciel, a następnie przez blisko 20 lat jej dyrektor. Pod jego opieką kształcili się najwięksi malarze epoki Młodej Polski: Stanisław Wyspiański i Jacek Malczewski. Matejko angażował się również w ochronę zabytków Krakowa. Był rysownikiem, wykonywał polichromie oraz dokumentował prace konserwatorskie podczas renowacji wnętrza kościoła Mariackiego i grobów królewskich w katedrze na Wawelu.

Jest zaliczany do grona największych przedstawicieli malarstwa historycznego w Europie. W swojej twórczości przywoływał przede wszystkim wydarzenia z dziejów Polski, w tym również sceny batalistyczne. Jego dzieła zachwycały nie tylko ze względu na artystyczną wartość, ale również miały wielopoziomowy charakter. Artysta „przemycał” na nich postacie i elementy zaczerpnięte z innych epok i wydarzeń. Taki zabieg pozwalał na odwoływanie się nie tylko do przeszłości, stanowił także subtelny komentarz do wydarzeń współczesnych.